 Özürname
Özürname
Üç yıl sonra gördüm eski yârimi
Gerçek mi sanmıştın, hiçti güzelim!
Gençlik hırsı imiş o çırpınışlar
Yaşım yirmi biri geçti güzelim!
Tesadüf eseri yoluma çıktı
Bir şey ister gibi yüzüme baktı
Aşk pınarı bitmez, durmadan aktı
Senden sonra çoğu içti güzelim!
El edip çağırır, sonra kaçardın
Tatlı gülüşlerle neşe saçardın
Çözüp başörtünü zülfün açardın
O demlerin tadı kaçtı güzelim!
Şükür düz ovaya kurdum otağım
Peşinde tükendi en güzel çağım
Bekçisi sen iken virandı bağım
Şimdi gonca güller açtı güzelim!
Ben seni severken meylettin ele
Kötülenmiş adın, düşmüşsün dile
Üç yıl önce kalkıp dizildi yola
Kervanım ilinden göçtü güzelim!
Hani yalancıydım ben o zamanlar
Nerde "acaba"lar, şüpheler, zanlar..
Herkes hatasını sonradan anlar
Eskiden anlamak güçtü güzelim!
Hünkâr Dağlı |