 Geceye Vuruyorum Kendimi 5
Geceye Vuruyorum Kendimi 5
Geceye vuruyorum kendimi epeydir
Aydınlıktan kaçıyorken bir yandan
Ağartmaya çalışıyorum zulmeti
Ya çelişki hüküm sürer mülkümde
Ya beyaz boyalı bir zından
Bunca eziyyeti tercih edemem
Söndürüp ışıkları, çekip hançeri kınından
Uykuya meydan okuyabiliyorum ancak
Yoksa ayakta uyuyabilmek mi erdem?
Kendimi geceye vuruyorum epeydir
Atlayıp akşam yemeğini
Telâş ediyorum kahvaltı için
Acele etmenin unutkanlığındayım
Trafik ışıkları yanar-söner gönlümde
En çok sarıyla muhatabım, niçin?
Üstüme uymayan elbisenin somurtkanlığındayım
Uçarı heveslerde gezer bilincim
Yeşili görüp de birazcık sürat yapsam
Kursağımda kalır sevincim..
Epeydir geceye vuruyorum kendimi
Tutup bağlamalı nedametleri
Oh olsun! rahatlığında geçmeli günler
Olsaydı, bulsaydı, kalsaydı..
Keşkeleri, karyola altına tıkıştırmaktayım
Karar veremediğim ihanetleri
Ancak gündüzlere yakıştırmaktayım
Sinsinle bezenmekte düğünler
Pişmanlıkların tiryakisi değilim
İstemem gece yarısı serüvenleri
Tercihim, tütünler ve bütünler...
Hünkâr Dağlı |