 Dördüncü Akşam
Dördüncü Akşam
Yeni bir İstanbul çizdim çehrene
Dördüncü Levent'de bir akşamüstü
Bir daha tutuştu taş kaldırımlar
Dördüncü Levent'de bir akşamüstü
Gökdelenler göğe hüzün germede
Kesik kesik nefes alıp vermede
Bir ayağı can evime girmede
Dördüncü Levent'de bir akşamüstü
Yağmur yağıyordu, hava ayazdı
"Gitmek" ruha derin bir çukur kazdı
Sevda ensemizde uyuyayazdı
Dördüncü Levent'de bir akşamüstü
Boğaz taştı sanki, yırtar kıyıyı
Taksim'in arkası tartar kıyıyı
Otur bir kahvede, kurtar kıyıyı
Dördüncü Levent'de bir akşamüstü
Yolumuz hep yokuş, hayat inişti
İstanbul eskiden daha genişti
Gözümde değeri pula dönüştü
Dördüncü Levent'de bir akşamüstü...
Hünkâr Dağlı |