 Ani-sonnet
Ani-sonnet
Aynalar dolaşıyor, bu kentin aynaları;
Sözlerim sisli sözler ve aşklar kırılmada;
Aşklardan isteniyor, ah, orda olmaları...
Kendini odalara benzeten odalarda,
Aynalar göğe ağar, bu kentin aynaları;
Kimi dilerse onu göstererek, buyurgan
Kimbilir hangi yazda bırakmış anıları?
Sen sidre, sen son ağaç, yeşil döşek ve yorgan...
Bilirsin, kalp gözüne ayn'a gerek... -ve soru-
Lar uzuyor isra'da... akşam çürük ve sarı
Lambalar yükseliyor, sırlarla, göğe doğru;
Ve toplanıp geliyor gece yolculukları...
Ah, aşklar paslanıyor, kent saklarken onları;
Bencileyin hep ayna yerine koyuyor anıları...
Hilmi Yavuz |