 Sabaha Kadar
Sabaha Kadar
Kopamadım yollardan
Baktım sabaha kadar
Gelmedinde, dünyamdan
Bıktım sabaha kadar
Ufacık bir ilgine
Can adadım sevgine
Hayret! ölmedim; yine
Çıktım sabaha kadar
Vurgunum yüzlerine
Hasretim sözlerine
Gönlümü gözlerine
Ektim sabaha kadar
Varlığım harap oldu
Benliğim türap oldu
Gözyaşım şarap oldu
Çektim sabaha kadar
Bu gece senelerden
Çok uzun geldi. Neden?
Ne ruh kaldı ne beden
Çöktüm sabaha kadar
Direndin gelmemekte
Halimi bilmemekte
Sevilip, sevilmemekte
Tek'tim sabaha kadar
Aklım, iradem sende
Aşkın vardı dümende
Bir garibim ben bende
Yoktum sabaha kadar...
Hayati Vasfi Taşyürek |