 Gül Dervişleri
Gül Dervişleri
Tut ki fatih'te çatıkatına yerleşmiş zaman
Başka bir zamandır, uyur gezer yaşamak...
Uzaklarda boğulur caddeler gemiler bir bir batar
Gecenin yaprakları düşer karanlık alanlara
Başıboş ışıklar vururken sararmış salonlara
Dayanılmaz ağrılar yaşanır üç duvar arasında
Unutulmuş bir sessizlik ararken aslını
Şehrin alt katlarında...
Tut ki zaman başka bir zamandır bu defa
Kutlu bîr mağarada çölü dinler adamlar
Esmer zülüflerini yüzüne savururken bir rüzgar
Masum bir uykunun yüzünde masum bir nazar
Bir ülke keşfediyor beladan nasip almış bir diyar
Tut ki arş ürperiyor bu nazarın yüzünden
Gök iniyor sonsuz gibi hür ve geniş özleminden
Çevresinde bildik yıldızlar işiyor ve yaşanıyor
Kim ne derse desin ve kim ne derse desin
Işık ve gül ve özlem zaman dışı yaşıyor...
(Bir zamandı geleceğin göğsünde kırmızı gül yarası
Bir zamandı insanlar insan gibi şehre girdiler
Her biri gül yanaklı bir fatih gibiydiler
Yaşanmamış zamanla güçlü bağlan vardı..
Kusursuz bir terzinin biçtiği giysileri
Mükemmel bir eda ile tam vaktinde giydiler
Ezeli bir ağacın gölgesine girdiler
Ve gördüler gerçeğin gizli yüzünü..
Herbiri gül yanaklı bir fatih gibiydiler..)
Tut ki el ayak çekildi çekilecek bir anda
Büyük kentlerin şimdi şok geçirdiği demdir
Yaralı yerimize tatlı bir mertemi serendir
Bir ana motif gibi gönülde tekrarlanan
"Gözleri sürmeli yaralı bir ceylan gibi" giden akşam
Bir kanat sesi birden alçaltır bulutları
Kulağına öpücük gibi usulca İnen bir davet zamanı
Gözlerinde ansızın dirilen özlemin turnaları
Birden kim gelir öyle şimdi kim tutar aynaları...
Tut ki bütün hayatları bir zamanı dolduran
Ölümün gözbebeği gül dervişleri..
Acı bir ıstırap gibi uzayan karanlık geceyi
O kuşatan denizi soyup siyah örtülerinden
Bulutsuz mavi bir göğe dönüştüren..
Tul ki bu dervişlerin ölümü yendiği zamandır
Kitabın ve kuşların ve suların sevindiği zamandır
Gök çoğalmıştır ve yer uyandı uyanacak
Ve bütün kapıları - sur gibi bir ses - vurdu vuracak dinle.
Hasan Akay |