 Gelmem Bir Daha
Gelmem Bir Daha
Sert söyleme güzel kırılır kalbim;
Pişman olsan bile gelmem bir daha...
Aşk geleli başa gönülden yandım
Rica minnet olsa almam bir daha...
Dağlar aştım dağlar yoruldum artık,
Karlar yağdı sacı başı dağıttık,
Çok fazla naz ettin sert taşa çattık
Şifa desen dahi kalmam bir daha...
Gözyaşım deryayı hemen doldurdu,
Izdırabım göğe bulut kaldırdı,
Ağladım bir peri rengi soldurdu
Vefasız uğruna gülmem bir daha...
Yüreğim yaralı ömrümde çile,
"Aşığım" deyince kopru velvele,
Benden bir sitem var kırmızı güle
Almazsa daveti salmam bir daha...
Bir şahane dilber gözleri deniz,
Muhteşem yüzünde dolunaydan iz,
Güneştir etrafı tatlıdır her söz
Diye saçlarımı yolmam bir daha...
Bir fırsat kaçmakta farkında değil,
Yoktur onda Ressam Halil‘e meyil,
Başa ne gelirse oluruz kail
Gözümden yaşları silmem bir daha...
Düsseldorf - 20.12.1999
Halil Gülel |