 Sevda
Sevda
Ağaca yürüyen su
nasıl tomurcuğa durursa
dalın ucunda
nasıl güneşe gülerse
çiçek baharla
nasıl kımıldarsa toprak
cemreler düşende
sen hep öylesin içimde
giyin beni
beni kuşan
tohumun toprağı örtünmesi gibi
örtün beni
can suyumda çimlen
çimlen ki
patlasın tohum
yeşersin hayat
nefes alsın yaşamak...
Enver Karagöz |