Kanat Kaparken Kanat Kaparken Kalıcı keser hammaddesi insan sahrası Keser düzeltir ve yoluna verir Upuzun yakıcı dili eski enli kelimelerin İncelip ağırlaşarak çelik İnce uçlarına doğru Akıl almaz hızlanışlarla Arka arkaya varışlarla Yanağını yere koyup ağlıyan insanın kalbine yayılır Karşı koyanı batırır basar geçer Ne sağlam bırakır ne gelecek bırakır Keser kılıç ağaç dalında asılıyken bile Kabzadan alır rüzgarını At biner gibi oturur et kemik içine Kalbimiz iki parmağın arasında olana Yöneldik kapısına Safkan Mahcub ve müştak Kan Ve Toprak İçinde Yatırma Beni... Cahit Zarifoğlu |