 Ölüm Gibi
Ölüm Gibi
işte sevişmek bitti
ölüm gibi devam ediyor gece
aşk henüz gidilmemiş bir ülkedir, diyorsun
ne kadar uzak gitsen çıkamazsın teninden
kendinden çıkamazsın ne kadar yakın gelsen
sessizce dinliyorum gecenin çanlarını
açık bir yara gibi çalıyor çanlar
vuruluyor sesinde çanların hayvanları
çıkamıyorum senden ne kadar uzak gitsem
sana varamıyorum
ne kadar yakın gelsem
gözlerinde
acının ürperen tenini okşuyorum
nereye akar, hangi ölü denize
istiridyeden koparılan incinin kanı
biliyorum
ölüm gibi devam ediyor gece
susamış bir yangını söndürerek kalbimde
çekiyorum körelmiş bir ateşin bayrağını
sesindeki çanların en yüksek kulesine
kapanıyor gecenin ağır kapısı
sonsuz mavi bir cam kırılıyor içimde
öpüyorum
öper gibi gözlerini son defa
ölüm gibi bir aşkın gözyaşlarını...
Ayten Mutlu |