 Uyanış Fecrinin Aydınlığı
Uyanış Fecrinin Aydınlığı
Ne gelen var, ne giden var; ne gülümser bir yüz.
Yolcu yorgun, yük ağır, menzil uzaklarda henüz.
Diye milletçe ümitsizliğe düşmüştük dün,
Uyanış fecri ufuklarda belirmekte bugün.
Kararan dünkü ufuklarda güneşler yanıyor.
Her ışık dalgası umman olarak çalkalanıyor.
Nurlu bir yüz gibi dünyaya doğarken gündüz,
Uyanış fecrinin aydınlığıdır gördüğümüz.
En ağır şartlara rağmen yine şahlanmada din,
Külle örtülmesi mümkün mü bu kudsi alevin.
Bu alev, nûrunu Kur’an-ı Kerim’den alıyor
Bütün âlem uyanış fecrine hayran kalıyor.
Genç nesilden bize hep müjdeci sesler geliyor
Uyanış fecrini marşlarla bütün besteliyor.
Taşı toprakları yurdun dile gelmişçesine
Uyuyorlar koro halinde İlahi sesine.
Bu muazzam sese alkış kopuyor her yerden
Görünen âlemin ardındaki âlemlerden.
Büyük aydınlığa yol gösteriyor rehberimiz
Bütün âlemlere rahmet yüce Peygamberimiz.(SAV)
Açtı insanlığa on dört asır evvel bu yolu
Ufku güllerle, çiçeklerle, meleklerle dolu.
Büyük ecdadımızın gördüğü parlak rüya
Vuruyor her gece yıldızlarını aksiyle suya...
Ali Ulvi Kurucu |