 Uyanık Uykuda
Uyanık Uykuda
Düşteyim işte. Çıkageldi bir güz yeli
hafiften. Bir bugu gibiydi gök.
Ey kendini saklayan geçmiş, ince bir tül ardında;
Güz geldi ve yıldızlarını üstüme dök.
Artık büyüdüm. Ey sonsuz çocukluk!
Atlar, atlıkarıncalar ve yolculuk.
Tuhaf degil mi, bu leylekler nereye göçer
gök yolunda? Yazdan kalan kanat sesleri
gibi duyuluyor. Her şey bir bir ve örtük,
ince, bilinmez bir yüz sanki.
Bir kuru agaç olarak kalayım mı?
Öyleyse ey güz, dök yapraklarımı!
Gövdemi kemirecek kurtlar toprakta
gözlüyor yolumu. Beklesinler bakalım.
Ayaklarım saglam basıyor daha, yolum var
günlere. Üşüsem, ısıtıyor kanım.
Ben bir leylegim, uykuda uyanık/ güz geldi artık
Göçüyorum yarı uyur, yarı uyanık...
Ali Püsküllüoğlu |