 Anı
Anı
Oglumla kıra gitmiştim, küçücük adımlarıyla
çayırlarin üstünde koşmak istiyordu ve düşüyordu.
Bir kurbaga
sıçrayıverdi önünde: Hiç görmemişti, korktu.
Bir agaç vardı, tırmanmak istedi.
Bir hendegi
atlamak istedi, bir taşı yerden sökmek.
Koştu koştu koştu sonra
yakalamak istiyordu bir serçeyi.
Apartmanın üçüncü katında, elli santim var yok
daracık ama upuzun bir balkonda
Gökyüzünü, apartmanların çatılarını, uzaktaki
agaçsız birkaç tepeyi
göre göre büyüyordu işte, kentli bir çocuk olarak.
O gün kırda
çıldırdı sanki, ne yapacagını bilemiyordu
sevinçten.
Önceki gün yagmur yagmıştı, patlamıştı bütün otlar
yuvarlanıp durdu
yemyeşil oldu üstü.
Kahkahalarını görmeliydiniz, nasıl da
çıglıklar atıyordu.
"Koş baba, koş!" diyordu, koşarken bir kelebegin
incecik, renkli kanatları ardında...
Ali Püsküllüoğlu |