 Ortak Pazar
Ortak Pazar
Yurdum teneşire düşmüş toprak
Denizlerinde kendini yıkayarak
Dur şöyle düşün bir, nereden geldin
Ve kuşkulu nereye gideceğin
Mamak'ta sarılan sigaradaki kan kokusu
Duman duman savrulur birahanelere yalınayak
Yurdum teneşire durmuş toprak
Anla, kuğunun son türküsü bu
Belki ben yanıldım, sakal bıraktım
Her gün oraklanan ekinlerini hiçe sayarak
Yanıldım da ne yaptım, kendime sapladım
Tırnaklarımı kınından çıkararak
Teneşir teşnesi yurdum, tecrit hücresi
Her karış toprağın, her parmak taşın
Türkçeye yurtsama diye çevirmeseler şu nostaljiyi
Serseri olmazdım, boyunbağı takardım
Yurdum teneşire durmuş toprak
İşgencenin acının ve ölümün ortakpazarı
Al şu sekizyüzondörtbinbeşyüzyetmişsekiz kilometrekareni
Ört altmış milyonun üstüne bir mezar olarak...
Ahmet Erhan |