 Vay Beni Vaylar Beni
Vay Beni Vaylar Beni
Vay beni vaylar beni
Dag taş aradım seni
Gel kardeşim gel beri
Açam sana künyemi
Kin kusturdun insana
Dipçiginle türküleri
Süngünle mazlum dilleri
Kültürleri susturdun
Alın çatlarına durdum
Karanfil şafaklarda
Magrur ve muzaffer duran
Ve pürüzsüz haykıran ustalarımı vurdum
Ve dikenli teller ardında
Kurşunum yaglı tetigim yaglı
Bekledim zindan kapılarını
Ayaklara falaka boyundurugu
Cellat buyrugu oldum
Neleri tanadım ben bu gece saltanatında
Hain gözleri tanıdım
Nişangahımda
İnançsız yürekleri, titreyen elleri
Ve daha neleri neleri
Haramı sofralarında haraç mezat
Keskin tezat
Yagma pazarlarını
Ve nihayet inanır mısın
İnsanları dinledim mahkemelerde
Sokaklarda tulumlu kadınları
Kor ipek marşları dinledim
Ve zulüm kışlalarında
Dayanamadım sıla türkülerine
Agladım...
Artık kurtar beni
Kurtar beni
Bu tutsaklıktan
Isıtan ter
Şaşmaz nefer olmak istiyorum
Senin emrinde
Saraylara dalmak
Bu günün utancı ve lanetiyle
Hesaplaşmak istiyorum
Kurtar beni
Vay beni vaylar beni
Dag taş aradım seni
Gel kardeşim gel beri
Açam sana künyemi...
Ferhat Tunç |