| |  Mercanlar Uzağı
Mercanlar Uzağı Gülüşler evinden yeni çıktım Suyun patikasında gördüm seni Durgun bir fırtına gibiydin Kokuyordu saçların dağ yeli Gür elmalar içinde sarisin bir gövdeydin Hülyalı bir aralıktan aralar görürdüm gözlerini Ah karaydı onlar Umutsuz kara ırmaklar gibi kara Ve neydi bana söylediğin Bir fısıltı anlaşılmaz sözler dolu Ufak bir ürperti sözle Ya da parmak uçlarınla bir dokunduğunda Artık yanıyor tapınakların Gezinmiyor meleğin pembe yolda Ne olursa olsun artık gün sona mi erecek yoksa Ağlayan bir meleği mi duyacağım bu gece Beklemeyi de bilmiyor bu yürek Parçalanıp ayrılmış yakut yollara Attila İLHAN  |