DÂSTÂN-I LEYLÎ vü MECNÛN

**SERDEM** · 20.07.08, 12:12

202. Beyit :
Sensen çü şefî-i her meâsî
Ne gam eğer olsa kimse âsî

Açıklama : Mademki sen her günaha şefaatçisin; (artık) insanlar isyankar olsa da ne gam!..

203. Beyit :
Ger bende ola tamâm-ı tâat
İzhâr neden bulur şefâ’at

Açıklama : Eğer itaat etmekte kusurum olmazsa, şefaatin neden ortaya çıksın!

204. Beyit :
Sensen bu serîr pâdişâhı
Bu mülkde olanun penâhı

Açıklama : Sensin bu tahtın padişahı ve bu yeryüzü ülkesinin sığınağı…

205. Beyit :
Her asrda bir nebî zuhûri
Her devrde bir resûl nûrı

206. Beyit :
Fıtrat yolını müzeyyen etdi
Yüz min şem’ile Rûşen etdi

207. Beyit :
Tâ gelmeğe Rûşen ola rahun
Budur reh ü resmi pâdişâhun

Açıklama (205-207) : Her asırda bir peygamberin ortaya çıkışı, her devirde bir resülün nuru fıtrat yolunu süsledi, onu yüz binlerce lamba ile ışıldattı ki, senin geliş yolun aydınlansın…İşte budur padişahların yolu ve usulü.

208. Beyit :
Hâb-ı adem içre şah-ı âlem
Görmişdi vücûdını mukaddem

209. Beyit :
Kim lem’a-i nûrdan bir efser
Geymiş vermiş özine zîver

Açıklama 208-209 : Alem şahsı, vücuda gelmeden, yokluk uykusunda kendini nur parıltısından bir tac giyinmiş ve özüne süs ve ziynet vermiş gördü.

210. Beyit :
Bîdâr olanda ol yuhudan
Getmişdi karârı ârzûdan

Açıklama : O uykudan uyanınca, arzudan bütün kararı elden gitmişti.

211. Beyit :
Çün istedi ol menAma ta’bîr
Senden ana müjde verdi takdîr

Açıklama : O rüyayı tabir etmek istediğinde, takdir ona seni müjdeledi.

212. Beyit :
Dünyâya peyâm-ı feyz-i nûrun
Tenbîh-i saâdet-i zuhûrun

213. Beyit :
Halka verüp intizâr-ı makdem
Ol dem geldi ki geldi Âdem

Açıklama 212-213 : Dünyayı nurlandıracağının feyizli haberi ve ortaya çıkışının kutlu müjdesi mahlukatı senin gelişinin özlemine düşürdü ve zamanı geldi, Âdem de dünyaya geldi.

214. Beyit :
Dünyâ talebünde oldı kâim
Devr ile seni dilerdi dâim

Açıklama : Dünya, arzu ve isteğinde ısrarlı idi; döne döne daima seni diliyordu;

215. Beyit :
Bir bir yetüp özge enbiyâya
Mi’râca çıhardı pâye pâye

Açıklama : Her gün bir peygambere yetişip adım adım miraca çıkıyordu.

216. Beyit :
Gezmedi senünle sâye hemrâh
Gûyâ ki nihâl-i kaddün ey mâh

217. Beyit :
Bu âleme vermiş idi vâye
Ol âleme salmış idi sâye

Açıklama 216-217 : Gölge seninle yoldaş olarak gezmezdi, ey ay yüzlü, sanki boyunun fidanı meyveyi bu âlemde vermiş, gölgeyi de öbür âleme salmıştı.

8. KONU

Bu şeb-i mi’râc şânıdır
Ve
Tulû’-i âfitâb-ı âsmânî dâstanıdur
Açıklama : Mirac Gecesinin Şânı ve Gökyüzü Güneşinin Doğuşunun Destanı

218. Beyit :
Çün feyz-i vücûdun ile ey pâk
Reşk-i felek oldı arsa-i hâk

Açıklama : Ey pâk (insan)! Varlığının feyzi ve bereketi ile yeryüzü, gökyüzünün kıskançlığına sebep oldu.

219. Beyit :
Dîdârunı görmeği melekler
Pâ-bûsuna yetmeği felekler

220. Beyit :
Çoh eyleyüp ıztırâb peydâ
Allâhdan etdiler temennâ

Açıklama 219-220 : Melekler (senin) güzel yüzünü görmeyi, felekler de ayağına baş koymayı çok ızdırıplar çekerek Allah’tan dilediler.

221. Beyit :
Bir yahşı zaman şereflü sâat
Ref’ oldı duâlara icâbet

Açıklama : Bir iyi zamanda ve şerefli bir saatte, duaların kabulü perdesi aralandı;

222. Beyit :
Cibrîl etüp yetürdi fermân
K’ey serv-i riyâz-ı ilm ü irfan

223. Beyit :
Ey kadri bülend pâdişeh dur
Lutf et şeb-i Kadr kadrin artur

Açıklama 222-223 : Cebrail gelip şu fermanı getirdi: “Ey ilim ve irfan bahçesinin selvisi, ey kadri yüce padişah, kalk; lutfet de Kadir gecesinin değerini artır!”

224. Beyit :
Hurşîdüni arşa sâye kılgıl
Mi’râcı bülend-pâye kılgıl

Açıklama : “Güneşini Arş’a gölge eyle!. Miracın değerini yücelt!..”

225. Beyit :
Ref’ eyle hicâb-ı mâsivânı
Seyr eyle mekân-ı lâmekânı

Açıklama : “Masiva perdesini kaldır, mekansızlık mekânını seyret!”

226. Beyit :
Muştâk-ı cemâldür melekler
Muhtâc-ı visâldür felekler

Açıklama : “Melekler güzel yüzünü özlüyorlar, felekler visaline muhtaçlar.”

227. Beyit :
Eyvân-ı sipihrde sitâre
Min min göz açupdur intizâra

Açıklama : “Gökyüzünün eyvanında yıldızlar seni beklemeye binlerce göz açmışlar.”

228. Beyit :
Hoş ol ki minüp Burâka hoş-hâl
Buldun derecât-ı izz ü ikbâl

Açıklama : Ne hoş bir andı ki, saadetle Burak’a bindin de izzet ve ikbal derecelerine yükseldin.

229. Beyit :
Bastun ayağun bu çâr-tâka
Çıhtun derecât-ı nüh-revâka

Açıklama : Ayağını bu çardağa (dünyaya) bastın ve göklerin dokuz katına yükseldin.

230. Beyit :
Na’leylüne sürdi yüz meh-i nev
Hurşîd ruhünden aldı pertev

Açıklama : Yeni ay senin pabuçlarına yüz sürdü. Güneş ise ışığını senin yüzünden aldı.

231. Beyit :
Gösterdi Utârid ihtirâmun
Hat verdi ki men senün gulâmun

Açıklama : Utarid sana sonsuz hürmet gösterdi ve “Ben senin hizmetçinim” diye yazı verdi.

232. Beyit :
Nahîdün edüp füzun neşâtın
Bezm-i tarab eyledün bisâtın

Açıklama : Zühre yıldızının neş’esini artıraraki yaygısını eğlence meclisi yaptın.

233. Beyit :
İkbâlün olup karîn-i hurşîd
Öğretdi Mesîh’e resm-i tecrîd

Açıklama : Talihin güneşe yaklaşıp, Mesih’e tecrid yolunu öğretti.

234. Beyit :
Tîğunda bulup nizâm eyyâm
Ta’lîm-î şecâat aldı Behrâm

Açıklama : Günler senin kılıcında düzen buldu. Merih yıldızı da ( kılıcından) kahramanlık dersi aldı.

235. Beyit :
Bircîse müsâid oldı ikbâl
Feyz-i kademünden oldı hoş-hâl

Açıklama : Talih müşteriye uygun düşünce, senin ayağının uğrundan ötürü işleriyoluna girdi.

236. Beyit :
Keyvan şeb-i Kadrin eyledün rûz
Oldun ana şem-i meclis-efrûz

Açıklama : Satürn’ün Kadir gecesini gündüze çevirdin; onun meclisini aydınlatan ışık oldun.

237. Beyit :
Râyet saf-ı sâbitâta çekdün
Ol mezraa mihr tohmın ekdün

Açıklama : Sabit yıldızlar safına bayrak çektin; o tarlaya sevgi tohumunu ektin.

238. Beyit :
Kıldun felek atlasını rengîn
Ol mahfile verdün özge âyîn

Açıklama : Felek atlasının renklendirdin; O mahfile bir başka şekil verdin.

239. Beyit :
Levh u kalemi müzeyyen etdün
Kürsî ile arşı rûşen etdün

Açıklama : Levhi ve kalemi süsledin; Kürsi’yi ve Arş’ı aydınlattın.

240. Beyit :
Cibrîl’i koyup Burâk’ı saldun
Tevhîd yolında ferd kaldun

Açıklama : Cebrail’i ( Sidre’de) bırakup Burak’ı koşturdun; tevhid yolunda tek başına kaldın.

20.07.08, 12:12	#7 (permalink)
Kullanıcı Profili SERDEM S.Moderators Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Mar 2008 Mesajlar: 7.687 Konular: 6910 Puan Grafiği Rep Puanı:11076 Rep Gücü:20 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 47 464 Mesajına 935 Kere Teşekkür Edlidi :	DÂSTÂN-I LEYLÎ vü MECNÛN 202. Beyit : Sensen çü şefî-i her meâsî Ne gam eğer olsa kimse âsî Açıklama : Mademki sen her günaha şefaatçisin; (artık) insanlar isyankar olsa da ne gam!.. 203. Beyit : Ger bende ola tamâm-ı tâat İzhâr neden bulur şefâ’at Açıklama : Eğer itaat etmekte kusurum olmazsa, şefaatin neden ortaya çıksın! 204. Beyit : Sensen bu serîr pâdişâhı Bu mülkde olanun penâhı Açıklama : Sensin bu tahtın padişahı ve bu yeryüzü ülkesinin sığınağı… 205. Beyit : Her asrda bir nebî zuhûri Her devrde bir resûl nûrı 206. Beyit : Fıtrat yolını müzeyyen etdi Yüz min şem’ile Rûşen etdi 207. Beyit : Tâ gelmeğe Rûşen ola rahun Budur reh ü resmi pâdişâhun Açıklama (205-207) : Her asırda bir peygamberin ortaya çıkışı, her devirde bir resülün nuru fıtrat yolunu süsledi, onu yüz binlerce lamba ile ışıldattı ki, senin geliş yolun aydınlansın…İşte budur padişahların yolu ve usulü. 208. Beyit : Hâb-ı adem içre şah-ı âlem Görmişdi vücûdını mukaddem 209. Beyit : Kim lem’a-i nûrdan bir efser Geymiş vermiş özine zîver Açıklama 208-209 : Alem şahsı, vücuda gelmeden, yokluk uykusunda kendini nur parıltısından bir tac giyinmiş ve özüne süs ve ziynet vermiş gördü. 210. Beyit : Bîdâr olanda ol yuhudan Getmişdi karârı ârzûdan Açıklama : O uykudan uyanınca, arzudan bütün kararı elden gitmişti. 211. Beyit : Çün istedi ol menAma ta’bîr Senden ana müjde verdi takdîr Açıklama : O rüyayı tabir etmek istediğinde, takdir ona seni müjdeledi. 212. Beyit : Dünyâya peyâm-ı feyz-i nûrun Tenbîh-i saâdet-i zuhûrun 213. Beyit : Halka verüp intizâr-ı makdem Ol dem geldi ki geldi Âdem Açıklama 212-213 : Dünyayı nurlandıracağının feyizli haberi ve ortaya çıkışının kutlu müjdesi mahlukatı senin gelişinin özlemine düşürdü ve zamanı geldi, Âdem de dünyaya geldi. 214. Beyit : Dünyâ talebünde oldı kâim Devr ile seni dilerdi dâim Açıklama : Dünya, arzu ve isteğinde ısrarlı idi; döne döne daima seni diliyordu; 215. Beyit : Bir bir yetüp özge enbiyâya Mi’râca çıhardı pâye pâye Açıklama : Her gün bir peygambere yetişip adım adım miraca çıkıyordu. 216. Beyit : Gezmedi senünle sâye hemrâh Gûyâ ki nihâl-i kaddün ey mâh 217. Beyit : Bu âleme vermiş idi vâye Ol âleme salmış idi sâye Açıklama 216-217 : Gölge seninle yoldaş olarak gezmezdi, ey ay yüzlü, sanki boyunun fidanı meyveyi bu âlemde vermiş, gölgeyi de öbür âleme salmıştı. 8. KONU Bu şeb-i mi’râc şânıdır Ve Tulû’-i âfitâb-ı âsmânî dâstanıdur Açıklama : Mirac Gecesinin Şânı ve Gökyüzü Güneşinin Doğuşunun Destanı 218. Beyit : Çün feyz-i vücûdun ile ey pâk Reşk-i felek oldı arsa-i hâk Açıklama : Ey pâk (insan)! Varlığının feyzi ve bereketi ile yeryüzü, gökyüzünün kıskançlığına sebep oldu. 219. Beyit : Dîdârunı görmeği melekler Pâ-bûsuna yetmeği felekler 220. Beyit : Çoh eyleyüp ıztırâb peydâ Allâhdan etdiler temennâ Açıklama 219-220 : Melekler (senin) güzel yüzünü görmeyi, felekler de ayağına baş koymayı çok ızdırıplar çekerek Allah’tan dilediler. 221. Beyit : Bir yahşı zaman şereflü sâat Ref’ oldı duâlara icâbet Açıklama : Bir iyi zamanda ve şerefli bir saatte, duaların kabulü perdesi aralandı; 222. Beyit : Cibrîl etüp yetürdi fermân K’ey serv-i riyâz-ı ilm ü irfan 223. Beyit : Ey kadri bülend pâdişeh dur Lutf et şeb-i Kadr kadrin artur Açıklama 222-223 : Cebrail gelip şu fermanı getirdi: “Ey ilim ve irfan bahçesinin selvisi, ey kadri yüce padişah, kalk; lutfet de Kadir gecesinin değerini artır!” 224. Beyit : Hurşîdüni arşa sâye kılgıl Mi’râcı bülend-pâye kılgıl Açıklama : “Güneşini Arş’a gölge eyle!. Miracın değerini yücelt!..” 225. Beyit : Ref’ eyle hicâb-ı mâsivânı Seyr eyle mekân-ı lâmekânı Açıklama : “Masiva perdesini kaldır, mekansızlık mekânını seyret!” 226. Beyit : Muştâk-ı cemâldür melekler Muhtâc-ı visâldür felekler Açıklama : “Melekler güzel yüzünü özlüyorlar, felekler visaline muhtaçlar.” 227. Beyit : Eyvân-ı sipihrde sitâre Min min göz açupdur intizâra Açıklama : “Gökyüzünün eyvanında yıldızlar seni beklemeye binlerce göz açmışlar.” 228. Beyit : Hoş ol ki minüp Burâka hoş-hâl Buldun derecât-ı izz ü ikbâl Açıklama : Ne hoş bir andı ki, saadetle Burak’a bindin de izzet ve ikbal derecelerine yükseldin. 229. Beyit : Bastun ayağun bu çâr-tâka Çıhtun derecât-ı nüh-revâka Açıklama : Ayağını bu çardağa (dünyaya) bastın ve göklerin dokuz katına yükseldin. 230. Beyit : Na’leylüne sürdi yüz meh-i nev Hurşîd ruhünden aldı pertev Açıklama : Yeni ay senin pabuçlarına yüz sürdü. Güneş ise ışığını senin yüzünden aldı. 231. Beyit : Gösterdi Utârid ihtirâmun Hat verdi ki men senün gulâmun Açıklama : Utarid sana sonsuz hürmet gösterdi ve “Ben senin hizmetçinim” diye yazı verdi. 232. Beyit : Nahîdün edüp füzun neşâtın Bezm-i tarab eyledün bisâtın Açıklama : Zühre yıldızının neş’esini artıraraki yaygısını eğlence meclisi yaptın. 233. Beyit : İkbâlün olup karîn-i hurşîd Öğretdi Mesîh’e resm-i tecrîd Açıklama : Talihin güneşe yaklaşıp, Mesih’e tecrid yolunu öğretti. 234. Beyit : Tîğunda bulup nizâm eyyâm Ta’lîm-î şecâat aldı Behrâm Açıklama : Günler senin kılıcında düzen buldu. Merih yıldızı da ( kılıcından) kahramanlık dersi aldı. 235. Beyit : Bircîse müsâid oldı ikbâl Feyz-i kademünden oldı hoş-hâl Açıklama : Talih müşteriye uygun düşünce, senin ayağının uğrundan ötürü işleriyoluna girdi. 236. Beyit : Keyvan şeb-i Kadrin eyledün rûz Oldun ana şem-i meclis-efrûz Açıklama : Satürn’ün Kadir gecesini gündüze çevirdin; onun meclisini aydınlatan ışık oldun. 237. Beyit : Râyet saf-ı sâbitâta çekdün Ol mezraa mihr tohmın ekdün Açıklama : Sabit yıldızlar safına bayrak çektin; o tarlaya sevgi tohumunu ektin. 238. Beyit : Kıldun felek atlasını rengîn Ol mahfile verdün özge âyîn Açıklama : Felek atlasının renklendirdin; O mahfile bir başka şekil verdin. 239. Beyit : Levh u kalemi müzeyyen etdün Kürsî ile arşı rûşen etdün Açıklama : Levhi ve kalemi süsledin; Kürsi’yi ve Arş’ı aydınlattın. 240. Beyit : Cibrîl’i koyup Burâk’ı saldun Tevhîd yolında ferd kaldun Açıklama : Cebrail’i ( Sidre’de) bırakup Burak’ı koşturdun; tevhid yolunda tek başına kaldın.