 Son Veda (Rafet El Roman)
Son Veda
Ne dindim, ne duruldum
Her yokluğu unuttum
Ne varsa sende buldu
Bu kalp.
Ne günlere kaldı
Bu can dayandı, durdum
Döner, sabır dedim yürek
Gel görki bak senden önce
Ben hiç kimseye
Böylesine deli aşık olmadım
Ne varsa geçmişte kalan
Seninle yaşanan
Gözlerimden geçiyor şimdi
Bir zaman geçmiş aşklardan
Bir şiir, kitap okursan hatırla,
Seni sonsuz ve yalansız,
Karşılıksız, amansız seven var.
Gönül her gün bir yerinden
Yaralandı, sen giderken unutma.
Bir düş, bir yaprak gibi
Savruldu gör şu ömrü uğrunda.
Ne yıldım, ne kırıldım
Gururla direndim
Sana değer dedim hergün.
Gel görki bak senden önce
Ben hiç kimseye
Böylesine deli aşık olmadım
Ne varsa geçmişte kalan
Seninle yaşanan
Gözlerimden geçiyor şimdi
Bilmiyorsun ne haldeyim?
Kan revan içinde kalbim
Tepeden tırnağa yanıyorum,
Uçurumun diplerinde bedenim.
Betonlar düşüyor sanki bağrıma,
Bir bir ağaçlar devriliyor
Şimdi tam başucumda
Ne olursun ya dön gel
Ya beni de al yanına.
Kim bilir belki bu sonuncu günüm
Sana sön sözüm,
Son vedam... |