 Sen Benimsin
Sen Benimsin
Ellerini tutmasam
Gözlerine bakmasam
Sussam, hiç konuşmasam bile
Ben sana hasretimden
Seni çok sevdigimden
Bir türlü söz etmesem bile
Sen benimsin sen benimsin
Sen benimsin, sen benimsin.
Dünyamı altüst eden
Uykusuz gecelerden
Hiç haberin olmasa bile
Kalbimdeki acıyı
O korkunç firtınayı
Senden hala saklasam bile
Sen benimsin, sen benimsin.
Gün gelir bir yaprak
Dalından koparak
Rüzgarla sürüklenebilir
Gün gelir yolunu
Şaşıran bir kuzu
Sürüsünden ayrılabilir
Ama sen... benimsin, sen benimsin.
Gün gelir toprakta
Kök salan bir agaç
Bir vuruşta devrilebilir
Gün gelir bir ana
Belki de bir anda
Yavrusundan ayrılabilir
Ama sen... benimsin, sen benimsin...
Erol Evgin |