 Yaradana Kurban
Yaradana Kurban
Aman aman ne canlar yandı kucaklarında
Yalancı bahçeler dikenli dudaklarında
Gözlerin bir deli macera vefasız
Vuruldum kirpiğin sandığım bıçaklarınla.
Ağlasam da inlesem de
Avcı sensin ben ceylan
Kal desen de git desen de
Başım üste yaradanına kurban.
Aman aman ömürler tükendi sokaklarında
Eridi dağ gibi yürekler sıcaklarında
Bu harap hayallerin vebali boynuna
Ne ben de huzur var ne senin uzaklarında...
Emel Müftüoğlu
|