 Ben Sensiz İstanbul'a Düşmanım
Ben Sensiz İstanbul'a Düşmanım
Kelimelerden alacaklı bir sağır gibi.
İçimi döktüm bugün yokluğunla konuştum
Tutsak gibi, enkaz gibi, kendim gibi
İçimden çıktım bugün içimle konuştum.
Yüzünü ilk kez gören bir çocuk gibi
Gördüm kendimi gördüm
Kırıldı ayna paramparça paramparça
Ne varsa kadınım yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın
Ne olur gel gel gel gel ben sensiz İstanbul'a düşmanım.
Kestiğim ümitlerden yelkenler yapıtım
ama yokluğunda ne gidebildim ne de kaldım
Gerçek miydi tutunmaya çalıştıklarım
Hediye süsü verilmiş ayrılıklarım.
Kaybetmenin tiryakisi bir çocuk gibi
Sustum kendime kızdım
Kırıldı ayna paramparça paramparça
Ne varsa kadınım yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın
Ne olur gel gel gel gel ben sensiz İstanbul'a düşmanım...
Emre Aydın |