 Bilsem
Bilsem
Ne kadar güvenirdim kendime
Ne kadar emindim
Derdim ki büyük palavra aşk
El hayat zor budur mesele.
Azıcık küçümserdim fırtınada savrulanları
Samimi bulmazdım pek aşk aşk diye
Kavrulanları.
Bilsem kapına yatardım
Bilsem gözünün içine bakardım
Bilsem kelimeleri yakardım
Alışkanlık yaptığını.
Biçerim ektiğimi şikayetsiz
İçerim bütün meyhaneler benim
Hadi gel desen de gelmem
İşi bilirim.
Soğuk yenir kin,
İhanet intikamsız kalmaz...
Emel Müftüoğlu
|