Baba Baba! …
Sen gittin gideli ruhum tarûmar İnsanlar cihandan acep ne umar? Terk edilen için ömür bir kumar O gün bugün günler geçmiyor baba! Bahçemdeki güller açmıyor baba! Bir gönülün merkezine har düştü Yaz ortası yüreğime kar düştü Hayalimde yüceleşen yâr düştü Hüzün bedenimden göçmüyor baba! Bahçemdeki güller açmıyor baba! Hasret kaldık, aylar geçti sesine Bülbüller ram olur gül nefesine Ruhun veda etti ten kafesine Beden Azrail’den kaçmıyor baba! Bahçemdeki güller açmıyor baba! Rengârenk bahardın,ağır kış oldun Gerçek idin,şimdi bize düş oldun Gözden akan bir damlacık yaş oldun Göğümdeki kuşlar uçmuyor baba! Bahçemdeki güller açmıyor baba! Cennette saraylar,cehennemde nar Kimine ağır kış,kimine bahar Vuslat ötelerde,bize hasret var Ömür bize ışık saçmıyor baba! Bahçemdeki güller açmıyor baba! Bu âleme dair tükendi sözler Perdeler inince kapandı gözler Güneşim battı,karardı gündüzler Huzur,talih bizi seçmiyor baba! Bahçemdeki güller açmıyor baba! Rızamızla teslim olduk kadere Ölüm bizi götürmesin kedere Bu filmi seyrettik bilmem kaç kere Kul arzuyla zehir içmiyor baba! Bahçemdeki güller açmıyor baba! Mustafa Nihat Malkoç |