 --->: Müzik Ansiklopedisi A - Z
Oda Orkestrası: Bir odaya veya küçük bir salona sığabilecek sayıda çalgıdan kurulmuş orkestra.
Oktav: Bir notanın, inceye ya da kalına gidildiğinde varılan sekizinci notasına kadar olan seslerin tümüdür.
Oktet: Sekiz çalgılı topluluk. Sekiz çalgı ya da sekiz üyeli topluluk için yazılmış parça.
On İki Nota Müziği : Atonali yani tonalitesiz müzik yazma tekniklerinden. Bir oktav içindeki on iki sesin isteğe uygun bir sırayla dizilmesi ve bestelenen müzikte seslerin sürekli bu sırayla kullanılması yöntemiyle yazılır.
Opera : 16. yüzyılın sonlarında İtalya'da ortaya çıkan, orkestra eşliğinde solo ve koronun yorumladığı müzikli sahne eseridir. Eserin metni, libretto,çeşitli müzik biçimlerine göre bestelenir.; bunlar orkestra eşliğinde söylenen şarkı biçiminde aria(arya) ve şarkıların konuşma ritminde söylendiği recitativo(resitatif)'ladır. Ayrıca operaların girişlerinde overture (uvertür)adı verilen giriş müzikleri bulunur. Bazı operalarda bale sahneleri de yer alır. Kökeni ortaçağın dinsel oyunlarına, Rönesans dönemindeki düğün, şenli,k ve festivallere ve 16. yüzyılın sonunda ortaya çıkan oyunlu madrigal'lere dayanır. İlk opera, 16.yüzyılda Yunan trajedi sanatını yaşatmak için bir araya gelen aydınların oluşturduğu Camerata topluluğunun üyesi olan Jacopo Peri'nin Daphne operasıdır.
Opera Buffa : 18. yüzyılda İtalya'da, ciddi operanın perde aralarında sahnelenen intermezzo'lardan ortaya çıkmış ' Komik Opera 'dır.
Opera Seria : Ciddi opera. 18. yüzyılda, Avrupa'da ortaya çıkan bir opera stili.
Opera-Comique : Fransa'da komik operaya verilen ad. 18. yüzyılın başlarında panayır eğlenceleri sırasında ortaya çıkmıştır. Aynı yüzyılın ortalarında aşk ya da entrikaya dayanan bu tür, yavaş yavaş ' Grand Opera ' ya yaklaşır. George Bizet'nin en ünlü eseri olan 'Carmen' bu türün en son örneği olarak bilinir.
Operet : İçinde karşılıklı konuşmaların, şarkı ve dansların yer aldığı hafif opera.
Opus : "Eser" anlamında kullanılır. Bazı besteciler,eserlerinin besteleniş ya da yayımlanış sırasını belirtmek için Op. kısaltmasını ve eserin sıra numarasını kullanırlar.
Oratoryo : Kutsal konulu, sahnede oynanmadan seslendirilen, müzikal hikaye anlatmak için oluşturulmuş eserlere verilen ad. Konuları genellikle Tevrat ve İncil'den alınır. Bu biçimin öncüsü Floransalı bir papaz Filipe de Neri'dir.
Orkestra : Çalgı topluluğu. Yunanca kaynaklı bir terimdir. Eski Yunan tiyatrosunda sahne ile seyircilerin oturduğu bölüm arasında 'orkesis' denen bir yer bulunurdu. Buraya oyuna eşlik edecek müzikçiler yerleştirilirdi. Genel olarak orkestrayı kuran çalgıcıların sayısı ve türü belli değildir. Ancak Senfoni orkestrası denince, 60-120 kişilik bir çalgı kadrosuyla yaylılar, nefesli çalgılar, vurmalı çalgılar, telli çalgılar gibi düzenleri bulunan orkestra düzeni akla gelir.
Ölçü : Birkaç tane nota biriminin bir araya getirilmesinden oluşan ölçme birimine, "ölçü" denir.
Ölçü Çizgisi: Ölçüleri birbirinden ayırmaya yarayan çizgiye "Ölçü çizgisi" denir. Ölçü çizgisi, dizek'e dikey olarak çizilir. |